((مبارزان سايه ها باز مي گردند))
تعداد بسيار كمي از استادان و خانواده هاي نينجاي معتبر هنوز در ژاپن وجود دارند
اصطلاحات به كار رفته در اين سبك، به زبان ژاپني است و از نظر رنگ لباس، لباسشان همرنگ محيطي است كه در آن قرار گرفته اند؛ در تاريكي مشكي، در روزهاي برفي، سفيد و در جنگل، سبز
. در دوجوهاي تمريني هم، به رنگ مشكي لباس مي پوشند. اين هنر رزمي اصيل در سال 1369 در كشورمان ايران توسط استاد بزرگوار کانچو اكبر فرجي بنيانگذاري شد و هم اكنون در نقاط مختلف ايران مثل خوزستان- شهريار، گرگان، قزوين، آبيك، بندر عباس، اراك، مشهد و تهران تمرين ميشود. همچنين در ميان دانشجويان و ارتش جمهوري اسلامي ايران طرفداران بسياري دارد.از ديگر ويژگيهاي هنرهاي رزمي نين جوتسو تهيه ابزار و وسايل ويژه تمريني توسط خود هنرجويان است. در طول سال، نين جوتسو كاران به اردوهاي كوهستاني و جنگلي ميروند تا تجربيات بدست آورده را در طبيعت به نمايش بگذارند. نين جوتسو در كنار ضربات خشك و خشن خود دريايي از زيبايي و تكنيك را به علاقه مندان و شاغلين اين هنر ارائه ميكند. نين جوتسو هويتي عميق دارد و در طول قرنها به واسطه تئوري، تمرين و تمدن، متحول شده است. آموزش و فلسفه اين هنر سالهاي سال سينه به سينه پيگيري شده است. كسي كه فكر مي كند تنها با يادگيري فنون و تكنيك هاي نين جوتسو مي توان به يك نينجاي واقعي تبديل شد، باعث ايجاد محدوديت هايي در توانايي ها و پيشرفتش مي شود. او اگر فقط به تكنيكهاي خاص بسنده كند به سرعت گمراه مي شود. پس در وراي اين تكنيك ها و شيوه هاي رزمي، پيشرفت شخص و فلسفه هنرهاي رزمي را نيز بايد فراگرفت. بوجين كان دوجو ( Bujinkan)محل مخصوص براي تمرينات نين جوتسوكاران است و مركز آن در كشور ژاپن در شهر نودا (Noda) است .هنوز مدارس اين سبك در كشور ژاپن فعال هستند و علاقه مندان از سراسر جهان براي فراگيري اين عصاره هنرهاي رزمي به كشور ژاپن مسافرت مي كنند.متوليان اين هنر كه در راه ترويج اين ورزش در جهان تلاش كرده اند
:ماساميتونودا، تاكاماتسو، دكتر ماساكي هاتسومي، استيون هيزر، مك كارتي، شوتوتانه مورا و …هستند


